успаўзці, ✂; зак.

Паўзком узабрацца куды-н. або (разм.) павольна ўзысці, уз’ехаць на што-н., куды-н.

  • Жук успоўз на сцяну.
  • Фурманка ўспаўзла на пагорак.

|| незак. успаўзаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)