успасці

дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Напасці з мэтай захопу, грабяжу, забойства і пад.

    • Разбойнікі ўспалі на падарожнага.
  2. Накінуцца на каго-н. з лаянкай, папрокамі.

    • У. на неслуха.
  3. Выпадкова трапіць, набрысці на каго-, што-н.

    • У. на след.
  4. Нечакана авалодаць кім-н., ахапіць каго-н. (пра якое-н. пачуццё).

    • На яго ўспала лень.
  5. Успасці на думку каму (размоўнае) — прыйсці, з’явіцца ў думках.

    • Позна мне гэта ўспала на думку.

|| незакончанае трыванне: успадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)