Verbum

набіваны, ✂.

Тое, што і набіўны (у 2 знач.).

• Набіваная хустка.

набіліцы, ✂.

У кроснах: драўляныя планкі, у якія ўстаўляецца бёрда.

• Кляновыя н.

|| прым. набілічны, ✂.

набіўка, ✂, ж.

1. гл. набіць.

2. Матэрыял, якім набіта, напоўнена што-н.

   • Валасяная н. матраца.

|| прым. набівачны, ✂.

набіўны, ✂.

1. Зроблены пры дапамозе набівання.

   • Н. матрац.

2. З набітым узорам.

   • Н. паркаль.

3. Які служыць для набівання.

   • Набіўная машына.

набіцца, ✂; зак.

1. Пранікнуць куды-н., запоўніць што-н. (пра пясок, пыл і пад.).

   • Снег набіўся за каўнер.

2. Сабрацца ў вялікай колькасці дзе-н. (разм.).

   • Многа народу набілася ў клуб.

3. Напрасіцца, навязацца (разм.).

   • Н. ў сябры.

|| незак. набівацца, ✂.

набіць, ✂; зак.

1. чаго. Убіць, наўбіваць у значнай колькасці.

   • Н. цвікоў у сцяну.

2. Напоўніць, напхаць чым-н.

   • Н. мяшок травой.

3. Прыбіць зверху да чаго-н. або ўдарамі насадзіць.

   • Н. абруч на бочку.

4. чаго. Разбіць у вялікай колькасці.

   • Н. шкла.

5. каго. Нанесці пабоі.

   • Н. дзіця.

6. Ударамі прычыніць шкоду.

   • Н. гуз на лбе.

7. каго-чаго. Забіць вялікую колькасць.

   • Н. качак.

8. Зарадзіць зброю з дула.

   • Н. стрэльбу.

9. Зрабіць узор (на тканіне; спец.).

   • Н. паркаль.

◊

• Бітком набіць (разм.) — напоўніць што-н. вельмі цесна, шчыльна.

• Набіць вока (разм.) — набыць вопыт, уменне вызначыць што-н. адразу.

• Набіць (наламаць) руку (разм.) — зрабіцца спрактыкаваным, набыць вопыт у якой-н. справе.

• Набіць сабе цану (разм.) — узвысіць сябе ў вачах іншых.

|| незак. набіваць, ✂.

|| наз. набіванне, ✂ і набіўка, ✂.

наблізіцца, ✂; зак.

1. да каго-чаго і без дапаўнення. Рухаючыся, перамясціцца на больш блізкую адлегласць у адносінах да каго-, чаго-н.

   • Н. да вёскі.

2. Стаць больш блізкім па часу.

   • Набліжаецца вясна.

3. Стаць больш чутным.

   • Гарматныя гукі ўвесь час набліжаліся.

4. Стаць блізкім або бліжэй да каго-, чаго-н.

   • Н. да народа.

5. Стаць падобным на каго-; што-н.

   • Н. да ідэалу.

|| незак. набліжацца, ✂.

|| наз. набліжэнне, ✂.

наблізіць, ✂; зак.

1. Зрабіць больш блізкім у прасторавых адносінах.

2. перан. Зрабіць такім, які адпавядае інтарэсам, патрабаванням каго-, чаго-н.

   • Н. ідэі да рэчаіснасці.

3. Зрабіць больш блізкім па часе.

   • Н. перамогу над ворагам.

4. Спрыяць больш блізкім адносінам з кім-, чым-н.

5. каго-што. Зрабіць падобным на каго-, што-н., блізкім да каго-, чаго-н.

   • Н. пераклад да арыгінала.

|| незак. набліжаць, ✂.

|| наз. набліжэнне, ✂.

наблукацца, ✂; зак. (разм.).

Многа паблукаць.

• Н. па лесе.

наблытаць, ✂; зак.

1. што і чаго. Заблытаць, пераблытаць нейкую колькасць чаго-н.

   • Н. нітак.

2. Дапусціць блытаніну, нарабіць памылак.

   • Н. у вылічэннях.