Verbum

набіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. чаго. Убіць, наўбіваць у значнай колькасці.

   • Н. цвікоў у сцяну.

2. Напоўніць, напхаць чым-н.

   • Н. мяшок травой.

3. Прыбіць зверху да чаго-н. або ўдарамі насадзіць.

   • Н. абруч на бочку.

4. чаго. Разбіць у вялікай колькасці.

   • Н. шкла.

5. каго. Нанесці пабоі.

   • Н. дзіця.

6. Ударамі прычыніць шкоду.

   • Н. гуз на лбе.

7. каго-чаго. Забіць вялікую колькасць.

   • Н. качак.

8. Зарадзіць зброю з дула.

   • Н. стрэльбу.

9. Зрабіць узор (на тканіне; спецыяльны тэрмін).

   • Н. паркаль.

Фразеалагізмы:

• Бітком набіць (размоўнае) — напоўніць што-н. вельмі цесна, шчыльна.
• Набіць вока (размоўнае) — набыць вопыт, уменне вызначыць што-н. адразу.
• Набіць (наламаць) руку (размоўнае) — зрабіцца спрактыкаваным, набыць вопыт у якой-н. справе.
• Набіць сабе цану (размоўнае) — узвысіць сябе ў вачах іншых.

|| незакончанае трыванне: набіваць.

|| назоўнік: набіванне і набіўка.