набіцца, ✂; зак.

  1. Пранікнуць куды-н., запоўніць што-н. (пра пясок, пыл і пад.).

    • Снег набіўся за каўнер.

  2. Сабрацца ў вялікай колькасці дзе-н. (разм.).

    • Многа народу набілася ў клуб.

  3. Напрасіцца, навязацца (разм.).

    • Н. ў сябры.

|| незак. набівацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)