Verbum

упаўнаважыць, ✂; зак.

Даць паўнамоцтвы на што-н.

• У. на вядзенне перагавораў.

|| незак. упаўнаважваць, ✂.

упацелы, ✂.

Спацелы.

• Прыбег у. хлопчык.

упачатку, прысл.

Спярша, спачатку.

• У. былі адны перажыванні.

упаяць, ✂; зак.

Урабіць, уставіць паяннем.

|| незак. упайваць, ✂.

|| наз. упайка, ✂ і упайванне, ✂.

упеньваць, ✂; незак.

Тое, што і пеніць.

уперавалку, прысл. (разм.).

Перавальваючыся, пахістваючыся на хаду (пра паходку), у развалку.

уперагіб, прысл. (разм.).

Сагнуўшыся вельмі нізка.

• Згінацца ў.

уперад, прысл.

1. прысл. У напрамку перад сабой, у напрамку паступальнага руху.

   • Зрабіць два крокі ў.
   • У., да новых перамог!
   • Рухаць навуку ў. (перан.).
   • Крок у. (перан. поспех у чым-н.).

2. прысл. Спярша, раней, раней за каго-, што-н.; некалі, даўней.

   • У. надумай, а потым гавары.
   • Ён управіўся з заданнем у. за мяне.
   • Тут у. было зусім па-іншаму.

3. прысл. У лік будучага, авансам.

   • Узяць грошы за месяц у.

4. прыназ. Раней за каго-н.

   • Не лезь у. бацькі ў пекла (прымаўка пра непатрэбную паспешлівасць).

уперадзе, прысл.

1. На якой-н. адлегласці перад кім-, чым-н.

   • Ісці ў.
   • Ісці ў. ўсіх.

2. У будучым.

   • У дзяцей усё ў.

уперамежку, прысл.

Папераменна чаргуючыся, перамяжоўваючыся.