Verbum

суша, ✂, ж.

Зямля ў процілегласць воднай прасторы.

• Вярнуцца з мора на сушу.

сушаны, ✂.

Высушаны, нарыхтаваны спосабам сушкі.

• Сушаныя грыбы.
• Сушаная рыба.

сушка, ✂, ж.

Малы, тонкі і сухі абаранак.

|| прым. сушачны, ✂.

сушня, ✂, ж.

Памяшканне, дзе сушаць снапы збожжа ці лёну; асець.

|| прым. сушневы, ✂.

сушняк, ✂, м., зб. (разм.).

Сухое сучча, галлё, сухастой.

сушылка, ✂, ж.

1. Апарат, устаноўка для сушкі чаго-н.

   • С. для збожжа.
   • С. для бялізны.

2. Памяшканне, дзе сушаць, прасушваюць што-н.

сушыльны, ✂.

Які служыць для сушкі, прасушвання чаго-н.

• С. цэх.

сушыльня, ✂, ж.

Тое, што і сушылка (у 2 знач.).

сушыцца, ✂; незак.

1. Сушыць, звычайна на сабе, мокрую вопратку, абутак.

   • С. каля грубкі.

2. Сохнуць (у 1 знач.), прасушвацца.

   • На балконе сушыцца бялізна.
   • У печы сушацца грыбы.

|| зак. высушыцца, ✂.

сушыць, ✂; незак.

1. Рабіць сухім (што-н. сырое, мокрае, вільготнае), трымаючы на паветры або ў цёплым месцы.

   • С. бялізну.
   • С. сена.
   • Гэтай вясной вельмі сушыла (безас.).

2. Нарыхтоўваць у запас, выдаляючы вільгаць з пладоў, раслін і пад.; высушваць, засушваць.

   • С. лекавыя травы.

3. перан. Падрываць здароўе, знясільваць (разм.).

   • Што ты сушыш работай дачку?
   • Бяда сушыць жанчыну.

|| зак. высушыць, ✂.

|| наз. сушка, ✂ і сушэнне, ✂.