сушыць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Рабіць сухім (што-н. сырое, мокрае, вільготнае), трымаючы на паветры або ў цёплым месцы.

    • С. бялізну.
    • С. сена.
    • Гэтай вясной вельмі сушыла (безасабовая форма).

  2. Нарыхтоўваць у запас, выдаляючы вільгаць з пладоў, раслін і пад.; высушваць, засушваць.

    • С. лекавыя травы.

  3. пераноснае значэнне: Падрываць здароўе, знясільваць (размоўнае).

    • Што ты сушыш работай дачку?
    • Бяда сушыць жанчыну.

|| закончанае трыванне: высушыць.

|| назоўнік: сушка і сушэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)