Verbum

сусліць, ✂; незак. (разм.).

Павольна, нетаропка смактаць што-н.

• С. цукерку.
• Дзіця с. пальцы.

сусляня, ✂ і суслянё, ✂, н.

Дзіцяня сусліка.

суспензіі, ✂, ж. (спец.).

Вадкасці, у якіх дробныя часцінкі цвёрдага рэчыва знаходзяцца ў завіслым стане.

|| прым. суспензійны, ✂.

сустаў, ✂, м.

Рухомае злучэнне канцоў касцей або храсткоў у арганізме чалавека, жывёлы.

• Каленны с.
• Боль у суставах.

|| прым. сустаўны, ✂.

• С. рэўматызм.

сустаўчаты, ✂, (спец.).

Які складаецца з асобных рухомых частак, змацаваных паміж сабою.

• Сустаўчатыя канечнасці насякомых.
• Сустаўчатае сцябло.

сустрэцца, ✂; зак.

Тое, што і спаткацца.

сустрэць, ✂; зак.

1. Тое, што і спаткаць.

2. Прыняць пэўным чынам, выказаць свае адносіны да каго-, чаго-н.

   • С. дакладчыка воплескамі.

3. Адчуць, атрымаць.

   • Яго сустрэў гасцінны прыём.

сустрэча, ✂, ж.

1. Тое, што і спатканне.

2. Сход, прызначаны для знаёмства з кім-н.

   • С. дэпутата з выбаршчыкамі.

3. Спаборніцтва ў якой-н. галіне спорту.

   • С. футбольных каманд.

сустрэчны, ✂ і стрэчны, ✂.

1. Які рухаецца насустрач.

   • С. цягнік.
   • С. вецер.
   • Ніхто з сустрэчных (наз.) не спыніўся.
   • Першы с. (наз. хто трапіцца, выпадковы).
   • С. (наз.) і папярэчны (любы, без разбору чалавек, усякі).

2. Які адбываецца пры сустрэчы, пры руху з двух бакоў.

   • С. бой.
   • С. агонь.

3. Які даецца ў адказ на што-н.

   • С. план.