сустрэчны (стрэчны) прыметнік

  1. Які рухаецца насустрач.

    • С. цягнік.
    • С. вецер.
    • Ніхто з сустрэчных (назоўнік) не спыніўся.
    • Першы с. (назоўнік: хто трапіцца, выпадковы).
    • С. (назоўнік) і папярэчны (любы, без разбору чалавек, усякі).

  2. Які адбываецца пры сустрэчы, пры руху з двух бакоў.

    • С. бой.
    • С. агонь.

  3. Які даецца ў адказ на што-н.

    • С. план.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)