Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

набасанож, прысл.

На босую нагу.

  • У тапачках н.

набат, , м.

  1. Сігнал трывогі з выпадку якога-н. бедства, які падаецца пры дапамозе звана.

    • Біць у н. (таксама перан. заклік звярнуць увагу на тое, што выклікае трывогу).
  2. Вялікі вайсковы барабан у старажытнай Русі.

|| прым. набатны, .

  • Н. звон.

набаўка, , ж.

  1. гл. набавіць.

  2. Тое, што набаўлена да чаго-н.

    • Вытаргаваць набаўку.

набаяць, ; зак. (разм.).

  1. Расказаць казку, байку або многа казак.

    • Н. баек.
  2. Узвесці на каго-н. паклёп.

набег, , м.

Раптоўны напад, уварванне.

  • Набегі качэўнікаў.

|| прым. набегавы, .

набегацца, ; зак.

Пабегаць уволю, стаміцца, бегаючы.

  • Н за дзень.

набегаць, ; зак.

  1. Бегаючы, атрымаць што-н. непрыемнае (разм.).

    • Н. хваробу.
  2. Прабегчы пэўную колькасць кіламетраў за які-н. час.

    • За раніцу набегаў 10 кіламетраў.

набегчы, ; зак.

  1. Наскочыць з разбегу, з разгону.

    • Н. на прахожага.
    • Хвалі набеглі на бераг.
  2. Сабрацца ў адным месцы ў вялікай колькасці.

    • Набегла шмат народу.
  3. перан. Павялічвацца ў суме, колькасці.

    • Набеглі працэнты.
  4. Наліцца.

    • Вочы набеглі крывёй.

  • Набегчы на памяць (разм.) — успомніцца.

|| незак. набягаць, .

набедавацца, ; зак.

Перажыць, зазнаць многа гора.

набедраны, .

Які носіцца на бёдрах, знаходзіцца на бёдрах.

  • Набедраная павязка.