набат, ✂, м.

  1. Сігнал трывогі з выпадку якога-н. бедства, які падаецца пры дапамозе звана.

    • Біць у н. (таксама перан. заклік звярнуць увагу на тое, што выклікае трывогу).

  2. Вялікі вайсковы барабан у старажытнай Русі.

|| прым. набатны, ✂.

  • Н. звон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)