набаўка, ✂, ж.

  1. гл. набавіць.

  2. Тое, што набаўлена да чаго-н.

    • Вытаргаваць набаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)