набегчы, ; зак.

  1. Наскочыць з разбегу, з разгону.

    • Н. на прахожага.
    • Хвалі набеглі на бераг.
  2. Сабрацца ў адным месцы ў вялікай колькасці.

    • Набегла шмат народу.
  3. перан. Павялічвацца ў суме, колькасці.

    • Набеглі працэнты.
  4. Наліцца.

    • Вочы набеглі крывёй.

  • Набегчы на памяць (разм.) — успомніцца.

|| незак. набягаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)