Verbum

уступісты, ✂ (разм.).

Які мае ўступы ​¹.

• У. бераг.
• Уступістая вежа.

|| наз. уступістасць, ✂.

уступіцца, ✂; зак.

Узяць пад ахову каго-, што-н.

• У. за пакрыўджанага.
• У. за чые-н. інтарэсы.

|| незак. уступацца, ✂.

уступіць​¹, ✂; зак.

1. Увайсці, уехаць куды-н.

   • Войскі ўступілі ў горад.

2. Стаць членам, дзеячам, удзельнікам чаго-н.

   • У. у прафсаюз.
   • У. у калгас.

3. Пачаць рабіць што-н. або прыйсці ў які-н. стан (у адпаведнасці са знач. наступнага наз.).

   • У. у бой.
   • У. у спрэчку.
   • У. у шлюб.
   • У. у законную сілу.
   • Новы завод уступіў у строй.

4. Стаць нагой у што-н.

   • У. у лужыну.

5. Ступіць на каго-, што-н.

   • У. на нагу.

|| незак. уступаць, ✂.

|| наз. уступленне, ✂.

уступіць​², ✂; зак.

1. Добраахвотна адмовіцца на карысць іншага.

   • У. свае пазіцыі.
   • У. месца.
   • У. дарогу каму-н.

2. Пайсці на ўступкі, згадзіцца з чым-н.

   • У. просьбам.

3. Аказацца горшым за каго-, што-н. у якіх-н. адносінах.

   • Ён нікому не ўступіць у храбрасці.
   • Яго веды не ўступяць вашым.

4. Прадаць або, прадаючы, аддаць дзешавей.

   • У. рэч за пяцьдзесят тысяч рублёў.

|| незак. уступаць, ✂.

|| наз. уступка, ✂.

уступка, ✂, ж.

1. гл. уступіць ​².

2. Адказ ад чаго-н. на карысць іншага.

   • Ісці на ўступкі.

3. перан. Кампраміснае рашэнне, паслабленне ў чым-н.

   • Зрабіць уступку традыцыі.

4. Скідка з назначанай цаны.

   • Прадаць тавар з уступкай.

уступны​¹ ✂ прым.

Які мае адносіны да ўступа ​¹, мае від уступа, размешчаны ў выглядзе ўступа.

• Уступная выемка.
• Калоны рухаліся ва ўступным парадку.

уступны​² ✂ прым.

1. Які з’яўляецца ўступам​² да чаго-н., пачатковы.

   • Уступнае слова.

2. Звязаны з паступленнем куды-н.

   • У. экзамен.
   • У. ўзнос.

уступчаты, ✂.

Тое, што і уступісты.

|| наз. уступчатасць, ✂.

уступчывы, ✂.

Гатовы на ўступкі, згаворлівы, памяркоўны.

• У. чалавек.
• У. характар.

|| наз. уступчывасць, ✂.

усукаць, ✂; зак.

Суканнем увіць, уплесці.

• У. шчаціну ў дратву.

|| незак. усукваць, ✂.