Verbum

уступіць​², ✂; зак.

1. Добраахвотна адмовіцца на карысць іншага.

   • У. свае пазіцыі.
   • У. месца.
   • У. дарогу каму-н.

2. Пайсці на ўступкі, згадзіцца з чым-н.

   • У. просьбам.

3. Аказацца горшым за каго-, што-н. у якіх-н. адносінах.

   • Ён нікому не ўступіць у храбрасці.
   • Яго веды не ўступяць вашым.

4. Прадаць або, прадаючы, аддаць дзешавей.

   • У. рэч за пяцьдзесят тысяч рублёў.

|| незак. уступаць, ✂.

|| наз. уступка, ✂.