уступіць2 дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Добраахвотна адмовіцца на карысць іншага.
- У. свае пазіцыі.
- У. месца.
- У. дарогу каму-н.
-
Пайсці на ўступкі, згадзіцца з чым-н.
- У. просьбам.
-
Аказацца горшым за каго-, што-н. у якіх-н. адносінах.
- Ён нікому не ўступіць у храбрасці.
- Яго веды не ўступяць вашым.
-
Прадаць або, прадаючы, аддаць дзешавей.
- У. рэч за пяцьдзесят тысяч рублёў.
|| незакончанае трыванне: уступаць.
|| назоўнік: уступка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)