Verbum

аперы́раваць​¹, ✂; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) аперацыю​¹.

• А. хворага.

аперы́раваць​², ✂; незак. (кніжн.).

1. Праводзіць ваенныя аперацыі, дзейнічаць.

   • А. у тыле ворага.

2. перан., чым. Карыстацца данымі, фактамі пры вывадах, доказах.

   • А. фактамі.

аперыты́ў, ✂, м.

Слабы спіртны напітак, які павышае апетыт.

апе́рыцца, ✂; зак.

1. Пакрыцца пер’ем (пра птушак).

2. перан. Стаць самастойным, сталым, забяспечаным.

|| незак. апервацца, ✂.

апе́рыць, ✂; зак.

Пакрыць, упрыгожыць пер’ем.

• А. стралу.

|| незак. аперваць, ✂.

аперэ́та, ✂, ж.

1. Музычны камедыйны твор, у якім спевы чаргуюцца з размовай і танцамі.

2. Пастаноўка такога твора на сцэне.

   • Іграць у аперэце.

|| прым. аперэтачны, ✂.

• А. акцёр.

апеты́т, ✂, м.

1. Жаданне есці.

   • Добры а.
   • Воўчы а. (вельмі вялікі, няўтольны апетыт).
   • Прыемнага апетыту! (пажаданне таму, хто есць).

2. перан., звычайна Вялікія жаданні, патрэбнасці (разм.).

апеты́тны, ✂.

Які ўзбуджае апетыт, смачны, прыемны на выгляд.

• А. торт.

|| наз. апетытнасць, ✂.

апе́ць, ✂; зак. (высок.).

Уславіць, усхваліць (у вершах, песнях).

• А. герояў.

|| незак. апяваць, ✂.

апе́чак, ✂, м.

Каменны або гліняны падмурак печы.