Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сукнавальня, , ж.

Майстэрня, дзе валяць сукны.

сукно, , н.

Шарсцяная або паўшарсцяная тканіна з гладкім ворсам.

  • Класці (палажыць) пад сукно што (разм. неадабр.) — адкладваць, адцягваць рашэнне якой-н. справы, не даваць ходу чаму-н.

|| прым. суконны, .

  • Суконная тканіна.
  • Суконная фабрыка.

  • Суконная мова (разм. неадабр.) — невыразная, грубая.

суконка, , ж.

Абрэзак сукна або іншай шарсцяной тканіны.

  • Пачысціць чаравікі суконкай.

суконшчык, , м.

  1. Спецыяліст па вырабу сукнаў.

  2. Гандляр сукном або ўладальнік суконнай фабрыкі (уст.).

сукравіца, , ж.

Жаўтаватая вадкасць з дамешкам крыві, якая выдзяляецца з пашкоджаных тканак.

|| прым. сукравічны, .

сукупнасць, , ж.

Спалучэнне, агульная колькасць, сума чаго-н.

  • С. прадметаў, фактаў.

сукупны, .

Аб’яднаны, сумесны, агульны.

  • Сукупныя намаганні.

  • Сукупны грамадскі прадукт — матэрыяльныя даброты, створаныя грамадствам за пэўны перыяд.

суладны, .

  1. Адпаведны чаму-н., згодны з кім-н.

    • Быць суладным з законам.
    • Суладныя рашэнні камісіі.
  2. Зладжаны, гарманічны, дружны.

    • На вечарыне гучалі суладныя песні.

|| наз. суладнасць, .

сулема, , ж.

Ядавіты белы парашок хлорыстай ртуці, ужываецца як сродак для дэзінфекцыі.

|| прым. сулемовы, .

султан1, , м.

Спадчынны тытул манархаў у некаторых мусульманскіх краінах Усходу, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| прым. султанскі, .