шыхт, -у, М шы́хце, мн. -ы, -аў, м.
Тое, што і строй¹ (у 1 знач.).
Стаць (паставіць) у ш.
шы́хта, -ы, ДМ -хце, шыхт, ж. (спец.).
Сумесь матэрыялаў (руда, флюсы, кокс, вугаль і інш.), узятых у пэўнай прапорцыі, якую загружаюць у плавільныя печы для перапрацоўкі.
Закласці шыхту спецыяльнай сталі.
|| прым. шы́хтавы, -ая, -ае.