Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чае... (а таксама чая...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да чаю (у 1, 2 знач.), напр.: чаедрабілка, чаесушыльны, чаеўборачны, чаеўпаковачны.

чая... (гл. чае...).

Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «чае...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: чаявод, чаяводства, чаяводчы, чаяпіцце.

чаява́ць, чаю́ю, чаю́еш, чаю́е; чаю́й; незак. (разм.).

Праводзіць час за піццём чаю; піць чай.

|| наз. чаява́нне, -я, н.

чаяво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па чаяводстве.

чаяво́дства, -а, н.

Развядзенне чайнага куста як галіна раслінаводства.

|| прым. чаяво́дчы, -ая, -ае.

чаявы́я, -ы́х.

Грошы, якія даюць за дробныя паслугі, абслугоўванне (швейцару і інш.).

чаяпі́цце, -я, н.

Піццё чаю (звычайна працяглае).

Ч. працягвалася цэлую гадзіну.