Verbum

чаба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пастух авечых статкаў.

Чабаны пагналі атары авечак.

|| прым. чаба́нскі, -ая, -ае.

чаба́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак.

Быць чабаном.

чабо́р, -бару́, мн. -бары́, -баро́ў, м.

Травяністая духмяная расліна сямейства ясноткавых з дробнымі пахучымі кветкамі ружова-ліловага ці белага колеру.

|| памянш. чабаро́к, -рку́, м.

|| прым. чабаро́вы, -ая, -ае.

чабурэ́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Страва народаў Усходу ў выглядзе плоскага піражка з тонкага раскачанага прэснага цеста, начыненага баранінай з вострымі прыправамі.

|| прым. чабурэ́чны, -ая, -ае.

чабурэ́чная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Закусачная, дзе падаюць чабурэкі і іншыя ўсходнія стравы.