Verbum

ушанава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. ушанаваць.

2. Урачыстасці ў гонар юбіляра і пад.

У. ветэранаў працы.

ушанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

1. каго-што. Выказаць пашану, павагу каму-, чаму-н.

У. чыю-н. памяць.

У. сваёй прысутнасцю.

У. памяць мінутным маўчаннем.

2. каго (што). Урачыста павіншаваць у сувязі з чым-н.

У. юбіляра.

|| незак. ушано́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. ушано́ўванне, -я, н.

|| наз. ушанава́нне, -я, н.

Ваенныя ўшанаванні.

ушасцёх, прысл.

У колькасці шасці чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

Дояць кароў на ферме ў.

ушасцяры́х, прысл.

Колькасцю ў шэсць асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду).

Ехаць у.