Verbum

рыштава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Часовае збудаванне з дошак, стоек або металічных трубак, якое ўстанаўліваецца ўздоўж сцен для будаўнічых або рамонтных работ.

Будынак у рыштаванні.

рышто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Жалабок, канаўка сцёку вады.

Прыдарожныя рышткі.

рышту́нак, -нку, м., зб.

Набор, сукупнасць прыстасаванняў неабходных для якога-н. занятку, для якой-н. работы.

Рыбацкі р.

Паходны р.

рышэлье́.

1. нескл., н. Ажурная вышыўка з абкіданым контурам малюнка.

Салфетка з р.

2. нязм. Пра ажурную вышыўку з такім контурам.

Вышыўка р.