Verbum

ма́са, -ы, мн. -ы, мас, ж.

1. Фундаментальная фізічная велічыня, якая вызначае інертныя і гравітацыйныя ўласцівасці цел (спец.).

Адзінка масы.

2. Цестападобнае бясформеннае рэчыва, густая сумесь.

Расплаўленая м. чыгуну.

Сырковая м.

3. Што-н. вялікае, якое выступае ў агульных рысах і ўспрымаецца як цэлае.

Будынак узвышаўся цёмнай масай.

4. каго-чаго. Мноства, вялікая колькасць каго-, чаго-н. (разм.).

М. народу.

5. Шырокія колы працоўнага насельніцтва.

Воля мас.

масаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Той, хто вядзе работу з масамі людзей, сярод мас, а таксама арганізоўвае масавыя гульні, танцы, гутаркі.

ма́савы, -ая, -ае.

1. Такі, у якім удзельнічае вялікая колькасць людзей.

М. гераізм савецкіх воінаў.

2. Які выпускаецца ў вялікай колькасці.

Масавая вытворчасць тэлевізараў.

3. Прызначаны для шырокіх колаў насельніцтва.

Тавары масавага ўжытку.

4. Які належыць да шырокіх колаў насельніцтва.

М. чытач.

|| наз. ма́савасць, -і, ж.

маса́ж, -у, м.

Расціранне цела з лячэбнай, аздараўляльнай мэтай.

М. твару.

|| прым. маса́жны, -ая, -ае.

масажава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; -жава́ны; незак., каго-што.

Рабіць масаж.

М. хвораму руку.

|| наз. масажава́нне, -я, н.

масажы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па масажы.

|| ж. масажы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. масажы́сцкі, -ая, -ае.

масі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Сканцэнтраваць (канцэнтраваць) у адным месцы (войскі, авіяцыю, артылерыйскі агонь і пад.).

М. артылерыю.

|| наз. масіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

масі́ў, -сі́ву, мн. -сі́вы, -сі́ваў, м.

1. Горнае ўзвышша аднароднай геалагічнай будовы.

Горныя масівы.

2. Вялікая прастора, аднародная па якіх-н. прыметах.

Лясныя масівы.

|| прым. масі́ўны, -ая, -ае.

масі́ўны, -ая, -ае.

1. гл. масіў.

2. Цяжкі, вялікі.

Масіўнае збудаванне.

Масіўная фігура.

|| наз. масі́ўнасць, -і, ж.

ма́ска, -і, ДМ ма́сцы, мн. -і, ма́сак, ж.

1. Накладка на твар, падобная на звярыную морду або чалавечы твар з выразам для вачэй, а таксама чалавек у такой накладцы.

Навагодняя м.

М. зайца.

2. перан. Прытворства, якое хавае сутнасць каго-, чаго-н.

Прыкрывацца маскай.

3. Злепак з гіпсу, зняты з твару нябожчыка.

Пасмяротная м.

4. Засцерагальная накладка на твар.

Супрацьгазавая м.

5. У касметыцы: слой накладзенага на твар лекавага сродку, крэму і пад.

◊

Скінуць маску — паказаць сваю сапраўдную сутнасць.