Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
аеёілнорсуыэюя
бгдёжзійклмнпрстўфхцчшэя

ма́ма, -ы, мн. -ы, мам, ж.

Тое, што і маці (у 1 знач.).

|| ласк. ма́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж., ма́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж., маму́ля, -і, мн. -і, -му́ль, ж. (разм.) і маму́ся, -і, мн. -і, -му́сь, ж. (разм.).

|| прым. ма́мін, -а.

мамалы́га, -і, ДМ -лы́зе, ж.

Каша з кукурузнай мукі або з кукурузных круп.

ма́мант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Вымерлая млекакормячая жывёліна сямейства слановых з доўгай поўсцю і вялікімі загнутымі біўнямі.

|| прым. ма́мантавы, -ая, -ае.

М. бівень.

ма́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. мама.

2. у знач. выкл. Ужыв. для перадачы здзіўлення, спалоху.

Ах, м.!

мамента́льны, -ая, -ае.

Вельмі хуткі, імгненны.

М. здымак.

Зрабіць маментальна (прысл.).

|| наз. мамента́льнасць, -і, ж.

ма́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. гл. мама.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

|| прым. ма́мчын, -а (разм.).

Мамчына хустка.

◊

Мамчын сынок (іран.) — распешчаны хлапчук, малады чалавек.