Verbum

мача́, -ы́, ж.

Вадкасць, што выдзяляецца ныркамі як прадукт абмену рэчываў.

|| прым. мачавы́, -а́я, -о́е.

М. пузыр.

мачаго́нны, -ая, -ае.

Які ўзмацняе выдзяленне мачы.

Мачагонныя сродкі.

мача́ла, -ы, мн. -ы, -ча́л і -аў, ж.

Тонкія доўгія палоскі з лубянога слоя ліпавай кары, з якіх вырабляюць рагожу, вяроўкі і пад.

|| прым. мача́льны, -ая, -ае.

мача́лісты, -ая, -ае (разм.).

Валакністы, падобны да мачалы.

мача́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Жмут мачал або якіх-н. валокнаў для мыцця, змывання гразі і пад.; наогул мяккі выраб, прызначаны для мыцця чаго-н.

|| прым. мача́лкавы, -ая, -ае.

мача́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Страва з сала, мяса і каўбасы, падкалочаная мукой.

М. — нацыянальная страва беларусаў.

мача́нне, -я, н.

1. гл. мачаць.

2. Тое, што і мачанка.

ма́чаха, -і, ДМ -часе, мн. -і, -чах і ма́чыха, -і, ДМ -чысе, мн. -і, -чых, ж.

Няродная маці, жонка бацькі ў адносінах да яго дзяцей ад папярэдняга шлюбу.

мача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Апускаць у што-н. вадкае або сыпкае.

М. бульбу ў скваранае сала.

2. Вырабляць што-н. апусканнем у які-н. раствор (спец.).

М. запалкі.

|| аднакр. макну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. мача́нне, -я, н.

ма́чта, -ы, ДМ -чце, мн. -ы, мачт і -аў, ж.

Высокі слуп для парусоў на судне, а таксама збудаванне ў выглядзе слупа для розных мэт.

|| прым. ма́чтавы, -ая, -ае.

М. лес.

М. ліхтар.