Verbum

смугле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Рабіцца смуглым або больш смуглым.

|| зак. пасмугле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

сму́глы, -ая, -ае.

Пра скуру твару, цела: з больш цёмнай афарбоўкай (у параўнанні са светлым колерам скуры).

Смуглыя рукі.

Смуглая дзяўчынка.

|| наз. сму́гласць, -і, ж.

смугля́вы, -ая, -ае.

Пра скуру твару, цела: злёгку смуглы; смуглаваты.

Смуглявыя рукі.

С. хлапец.

|| наз. смугля́васць, -і, ж.

смугля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Смуглы мужчына, юнак.

смугля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Смуглая жанчына, дзяўчына.

Гэта была с. ўсходняга тыпу.

смуро́д, -у, М -дзе, м.

Непрыемны, агідны пах.

смуро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць; незак. (разм.).

Распаўсюджваць смурод.

|| зак. насмуро́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

смуро́дны, -ая, -ае.

Які дрэнна пахне, смярдзіць.

Смуроднае паветра.

|| наз. смуро́днасць, -і, ж.

сму́та, -ы, ДМ сму́це, ж.

1. Паўстанне, мяцеж (уст.).

Сеяць смуту.

2. Душэўнае замяшанне, хваляванне.

С. на сэрцы.

|| прым. сму́тны, -ая, -ае.

сму́так, -тку, м.

Пачуццё суму, маркоты, журбы.

Несці с. у сэрцы.

С. у вачах (сумны выраз).