Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., што.

Рабіць больш шырокім, павялічваць, развіваць.

Ш. возера.

Ш. круг знаёмстваў.

шырэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; незак.

Станавіцца больш шырокім па тэрыторыі; шырока прасцірацца або расці колькасна, духоўна.

Плошча вадасховішча шырэе.

Шырэюць рады даследчыкаў космасу.

|| зак. пашырэ́ць, -э́е.

шытво́, -а́, н.

1. гл. шыць.

2. Тое, што шыюць ці сшытае.

Сядзець з шытвом у руках.

шыўко́вы гл. шывок.

шыўны́ гл. шво.

шыфанье́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і гардэроб (у 1 знач.).

|| прым. шыфанье́рны, -ая, -ае.

шыфанье́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Шафка для бялізны і дробных рэчаў.

шы́фер, -у, м.

1. Чорны або шэры гліністы сланец, які ўжыв. для грыфельных дошак і ў будаўніцтве.

2. Будаўнічы матэрыял у выглядзе плітак або лістоў са сланцу.

Накрыць дом шыферам.

|| прым. шы́ферны, -ая, -ае.

шыфо́н, -у, м.

Тонкая мяккая баваўняная або шаўковая тканіна.

|| прым. шыфо́навы, -ая, -ае.

шыфр, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Сістэма знакаў для сакрэтнага пісьма.

2. Рэгістрацыйны ўмоўны знак на кнігах, рукапісах, дакументах.

|| прым. шы́фравы, -ая, -ае.