Verbum

ма́тачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Найбольшая ячэйка ў сотах, у якой выводзіцца пчаліная матка.

2. Памяшканне для матак якога-н. віду свойскай жывёлы.

3. Расліна, якая выкарыстоўваецца для вырошчвання новых раслін (спец.).

4. Участак, дзе растуць насеннікі або саджанцы якіх-н. раслін (спец.).

ма́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Тое, што і маці.

2. Самка жывёл і насякомых, якая выводзіць патомства.

3. Унутраны палавы орган жанчын і самак жывародзячых жывёл, у якім развіваецца зародак.

4. (звычайна ў прыдатку). Аб тым, што з’яўляецца самым родным і блізкім.

Зямля-м.

|| прым. ма́тачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

матко́вы, -ая, -ае.

Зматаны ў маткі, у матках.

Матковая пража.

матлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць на шматкі, кавалкі.

2. што. Прыводзіць у бязладны стан.

Вецер матлошыць голле.

3. Біць, дубасіць, нішчыць.

Матлошаць адзін аднаго.

|| зак. зматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны.

|| наз. матлашэ́нне, -я, н.

матля́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -я́ецца; незак. (разм.).

1. Тое, што і матацца (у 1 знач.).

Рукі матляюцца як чужыя.

Бялізна матляецца на вяроўцы.

2. Часта рухацца з боку ў бок, хістацца.

матля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., чым (разм.).

Тое, што і матаць¹ (у 2 знач.).

М. нагамі.

Конь матляе хвастом.

|| наз. матля́нне, -я, н.

матну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Хутка кінуцца, пабегчы куды-н.

Невядомая постаць матнулася цераз дарогу.

матну́ць гл. матаць¹.

матня́, -і́, мн. -і́, -е́й, ж.

Мяшок у задняй частцы рыбалоўнай снасці, куды трапляе рыба пры лоўлі.

мато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Роўна зматаныя або навітыя на што-н. ніткі, дрот і пад.

Ніткі ў матках.