матля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., чым (разм.).

Тое, што і матаць¹ (у 2 знач.).

М. нагамі.

Конь матляе хвастом.

|| наз. матля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)