Verbum

уну́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Дачка сына або дачкі.

унуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Дзейнічаць на псіхіку з мэтай выклікаць пэўную рэакцыю; прыводзіць у стан гіпнозу.

|| зак. унушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць.

|| наз. унушэ́нне, -я, н.

унушэ́нне, -я, н.

1. гл. унушаць.

2. Уздзеянне на псіхіку хворага; гіпноз.

Лячэнне ўнушэннем.

у́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Мера аптэкарскай вагі, роўная 29,86 г; у некаторых краінах наогул мера вагі (каля 30 г).

унясе́нне гл. унесці.