Verbum

рэфармі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Прыхільнік рэфармізму.

|| ж. рэфармі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

рэфера́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Кароткі выклад зместу кнігі, артыкула, даследавання, а таксама даклад з такім выкладам.

|| прым. рэфера́тны, -ая, -ае і рэфераты́ўны, -ая, -ае.

Рэфератыўны часопіс (які друкуе рэфераты навуковых публікацый).

рэ́феры, нескл., м.

У некаторых спартыўных спаборніцтвах: тое, што і суддзя (у 2 знач.).

рэферы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (кніжн.).

Зрабіць (рабіць) рэферат чаго-н.

Р. кнігу.

|| зак. таксама прарэферы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

рэферэ́ндум, -у, мн. -ы, -аў, м.

Усенароднае галасаванне, апытанне пры вырашэнні важнага дзяржаўнага пытання.

Правесці р.

рэферэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая з’яўляецца дакладчыкам і кансультантам па пэўных пытаннях.

Р. прэзідэнта.

|| прым. рэферэ́нцкі, -ая, -ае.

рэфле́кс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Міжвольная рэакцыя арганізма на знешнія або ўнутраныя раздражняльнікі.

Рэфлексы галаўнога мозга.

Безумоўны р. (прыроджаны). Умоўны р. (набыты ў выніку неаднаразовага ўздзеяння раздражняльнікаў).

|| прым. рэфлекто́рны, -ая, -ае і рэфлекты́ўны, -ая, -ае.

Рэфлекторная рэакцыя.

Рэфлектыўныя рухі.

рэфле́ксія, -і, ж. (кніжн.).

Роздум пра свой унутраны стан, самааналіз.

Схільнасць да рэфлексіі.

|| прым. рэфлексі́ўны, -ая, -ае.

рэфле́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэлескоп з увагнутым люстрам або сістэмай люстраў.

2. Адбівальнік прамянёў у форме ўвагнутай паліраванай паверхні.

Лямпа з рэфлектарам.

|| прым. рэфле́ктарны, -ая, -ае.

рэфлекто́рны гл. рэфлекс.