Verbum

чацвярці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. чацвярціна.

2. Бутэлька гарэлкі ці віна ёмістасцю ў адну чацвёртую частку літра (разм.).

чацвярці́чны, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з другім перыядам кайназойскай эры.

Чацвярцічныя выкапні.

чацвяры́к, -верыка́, мн. -верыкі́, -верыко́ў, м.

1. Старая мера аб’ёму сыпкіх цел; адна восьмая частка чвэрці.

Ч. пшаніцы.

2. Чатыры кані ў адной запрэжцы.

Ехаць на чацверыку.

|| прым. чацверыко́вы, -ая, -ае.