Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я -

а в л м о у х ы э

б в г д е й к л м н п р с т ў х ц ч ш я

чапуры́сты, -ая, -ае (разм.).

Які любіць чапурыцца, прыбірацца.

|| наз. чапуры́стасць, -і, ж.

чапуры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; незак. (разм.).

Прыхарошвацца, прыбірацца.

Дзяўчаты чапурыліся на гулянне.

|| зак. прычапуры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца.

чапуры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; незак., каго-што (разм.).

Прыхарошваць, прыбіраць.

|| зак. прычапуры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -пу́раны.

чапяла́, -ы́, мн. чапёлы і (зліч. 2, 3, 4) чапялы́, -пёл, ж. Спецыяльна загнутая на канцы лапатачка з ручкай для захоплівання гарачай скаварады.

чапяльні́к, чапельніка́, мн. чапельнікі́, чапельніко́ў, м.

Ручка чапялы.