Verbum

ры́фма, -ы, мн. -ы, рыфм і -аў, ж.

Сугучнасць канцоў вершаваных радкоў.

Мужчынская р. (з націскам на апошнім складзе вершаванага радка). Жаночая р. (з націскам на перадапошнім складзе вершаванага радка). Гаварыць у рыфму.

|| прым. ры́фменны, -ая, -ае.

рыфмава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -му́ецца; незак.

Утвараць рыфму.

Гэтыя словы рыфмуюцца паміж сабой.

рыфмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і рыфмавацца (спец.).

2. што. Падбіраць (словы) для атрымання рыфмы.

|| зак. зрыфмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны (да 2 знач.).

|| наз. рыфмава́нне, -я, н.

рыфмаплёт, -а, М -лёце, мн. -ы, -аў, м. (разм., зневаж.).

Стваральнік недасканалых вершаў; рыфмач.

рыфмо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж.

Сістэма, парадак чаргавання рыфмаў у вершы.

Перакрыжаваная р.

рыхле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца рыхлым, рыхлейшым.

Глеба рыхлее.

|| зак. парыхле́ць, -е́е.

рыхлі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення глебы.

рыхлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; ры́хлены; незак., што.

Рабіць рыхлым (звычайна пра ўскопванне).

Р. глебу.

|| зак. узрыхлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; -ры́хлены і разрыхлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; -ры́хлены.

|| наз. рыхле́нне, -я, н., узрыхле́нне, -я, н. і разрыхле́нне, -я, н.

ры́хлы, -ая, -ае.

1. Порысты, рассыпісты, мяккі.

Р. снег.

Рыхлая глеба.

2. перан. Пра стыль, выклад: расплывісты і вялы.

Рыхлая кампазіцыя.

|| наз. ры́хласць, -і, ж.

рыхт, -у, -хце, м. (разм.).

У выразе: рыхт у рыхт — дакладна такі або такі самы.

Зрабіў р. у р. як ты сказаў.