перава́га, -і, ДМ -ва́зе, мн. -і, -ва́г, ж.
1. Асаблівасць, што выгадна адрознівае каго-, што-н.; выгада.
Атрымаць перавагу.
Колькасная п.
2. Выключнае права на што-н., прывілея.
Спадчынныя правы і перавагі.
пераважа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
Мець перавагу ў чым-н.; займаць пануючае становішча.
Тут пераважаюць сосны.
перава́жна, прысл.
Галоўным чынам, у большасці.
Лес быў п. хваёвы.
перава́жны, -ая, -ае.
Найбольш пашыраны, распаўсюджаны, які змяшчае ў сабе якую-н. перавагу.
Пераважную большасць калектыву складае моладзь.
перава́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак.
1. каго-што. Узважыць яшчэ раз.
П. груз перад здачай.
2. каго-што. Узважыць усё, многае або ўсіх, многіх.
П. усе мяшкі з мукой.
3. каго-што. Перасягнуць у вазе, перацягнуць.
Адна шаля вагаў пераважыла другую.
4. перан. Аказацца больш значным, важкім, перасіліць.
Дапытлівасць пераважыла страх.
|| незак. перава́жваць, -аю, -аеш, -ае.
перавазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць; -во́жаны; зак., каго-што.
Возячы, паступова перавезці, пераправіць.
П. усю цэглу.
перава́л, у, м.
1. гл. пераваліць.
2. мн. -ы, -аў. Найбольш нізкае месца ў горным хрыбце, даступнае для пераходу, дарога цераз такое месца.
Турысты прайшлі небяспечны п.
|| прым. перава́льны, -ая, -ае.
перавалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак.
1. Валячыся, перабіраючыся цераз што-н., упасці на процілеглы бок чаго-н.
П. цераз борт.
2. Перавярнуцца з аднаго боку на другі (разм.).
П. на другі бок.
|| незак. перава́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.
перавалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак.
1. што. Перамясціць, пералажыць, звальваючы (пры перагрузцы; спец. і разм.).
2. што і цераз што. Перайсці цераз горны хрыбет.
3. асаб. і безас. Перайсці які-н. колькасны або часавы рубеж.
Прабег машыны пераваліў за сотню тысяч кіламетраў.
Ужо пераваліла (безас.) за пяцьдзясят гадоў.
|| незак. перава́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перава́льванне, -я, н. (да 1 знач.), перава́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.; спец.) і перава́л, -у, м. (да 2 знач.).
|| прым. перава́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
П. пункт (таксама перан.: наогул пра месца перамяшчэння, перабазіравання чаго-н.).
пераваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.
Паваліць усіх, многіх або ўсё, многае.