Verbum

смяльча́к, смельчака́, мн. смельчакі́, смельчако́ў, м. (разм.).

Смелы чалавек.

Такога смельчака трэба пашукаць.

смярдзе́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -дзі́м, смердзіце́, -дзя́ць; -дзі́; незак.

Вылучаць смурод, дрэнны пах.

Ва ўсёй хаце смярдзела нечым кіслым і гнілым.

смярдзю́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Тое, што і скунс.

2. Назва розных раслін (траў), якія маюць моцны непрыемны пах.

смярдзю́чы, -ая, -ае.

Які вылучае смурод; смуродны.

С. дым.

|| наз. смярдзю́часць, -і, ж.

смяро́тнасць, -і, ж.

1. гл. смяротны.

2. Колькасць выпадкаў смерці за які-н. перыяд часу.

Дзіцячая с.

смяро́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які асуджаны на смерць, прыгавораны да пакарання смерцю.

Камера смяротнікаў.

|| ж. смяро́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

смяро́тны, -ая, -ае.

1. Які жыве не вечна, якога чакае смерць.

Усе людзі смяротныя.

2. Які выклікае смерць.

Смяротная доза яду.

3. Тое, што і смертны (у 3 знач.).

С. прысуд.

Смяротная кара.

4. перан. Крайні ў сваім праяўленні, вельмі моцны.

Смяротная нуда.

|| наз. смяро́тнасць, -і, ж.

смяртэ́льны, -ая, -ае.

Тое, што і смяротны.

|| наз. смяртэ́льнасць, -і, ж.

смята́на, -ы, ж.

Густы і тлусты верхні слой сквашанага малака.

Бліны са смятанай.

|| ласк. смята́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

|| прым. смята́нны, -ая, -ае.

смята́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. смятана.

2. Верхні густы і тлусты слой салодкага малака; вяршкі.

|| прым. сметанко́вы, -ая, -ае.

Сметанковае масла.