Verbum

сінаго́га

(гр. synagoge = сход)

яўрэйскі малітоўны дом.

сінада́льны

(п.-лац. synodalis, ад гр. synodos = сход)

які адносіцца да сінода, належыць сіноду.

сінады́чны

(гр. synodikos)

які мае адносіны да бачнага на небе размяшчэння нябесных целаў адносна Сонца і адносна адзін аднаго;

с. месяц — прамежак часу паміж паслядоўнымі аднайменнымі фазамі Месяца (роўны 29,53 сутак).

сінайкі́зм

(гр. synoikismos)

аб’яднанне некалькіх старажытнагрэчаскіх пасяленняў або гарадоў у адзін поліс у сувязі з узнікненнем класавага грамадства і станаўленнем дзяржавы.

сінайкі́я

(гр. synoikia = сумеснае жыццё)

сумеснае пражыванне двух арганізмаў розных відаў, карыснае для аднаго і нейтральнае для другога.

сінакса́ль

[ад сін(тэз) + акс(ід) + ал(юміній)]

керамічны матэрыял на аснове вокісу алюмінію.

сінакса́рый, сінакса́р

(гр. synaksarion = збор)

збор жыцій святых.

сінало́гія

(ад п.-лац. Sinae = Кітай + -логія)

сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы, культуру і гісторыю Кітая; кітаязнаўства.

сінані́міка

(ад гр. synonymos = аднайменны)

1) сукупнасць сінонімаў якой-н. мовы;

2) раздзел лексікалогіі, які вывучае сінонімы.

сінанімі́я

(гр. synonymia = аднайменнасць)

1) падабенства слоў па значэнню пры розным іх гучанні;

2) рытарычны прыём ужывання сінонімаў побач або на блізкай адлегласці адзін ад другога.