Verbum

сібары́т

(гр. sybarites = жыхар старажытнагрэчаскай калоніі Сібарыс)

распешчаны, раздураны раскошаю чалавек, багаты спешчаны гультай.

сібіля́нты

(лац. sibilans, -ntis = свісцячы)

лінгв. пярэднеязычныя фрыкатыўныя зычныя гукі (с, з, ш, ж).

сі́бсы

(англ. sibs)

патомкі адных бацькоў, родныя браты і сёстры, але не блізняты.