Verbum

пек

(гал. pek = смала)

густое вязкае або цвёрдае рэчыва чорнага колеру, якое застаецца пасля перагонкі дзёгцю або смалы; выкарыстоўваецца ў вытворчасці толю, лаку.

пека́н

(англ. pecan, з індз.)

дрэва сям. арэхавых з масляністымі пажыўнымі пладамі, пашыранае ў Паўд. Амерыцы, а таксама ядомы плод гэтага дрэва ў выглядзе арэха; амерыканскі арэх.

пекіе́ла

(н.-лац. peckiella)

сумчаты грыб сям. гіпаміцэтавых, які развіваецца на сыраежках, рыжыках.

пектара́ль

(ад лац. pectus, -toris = грудзі)

шыйнае металічнае ўпрыгожанне, што аблягала грудзі і плечы, якое насілі ў Стараж. Егіпце.

пектусі́н

(ад лац. pectus = грудзі)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры запаленчых захворваннях верхніх дыхальных шляхоў.

пеку́лій

(лац. peculium = уласнасць, маёмасць)

маёмасць, якая выдзялялася галавой сям’і ў карыстанне яе членам у Стараж. Рыме.

пекуля́рны

(лац. peculiaris = уласны);

п-ыя зоркі — зоркі, якія адрозніваюцца ад звычайных зорак таго ж спектральнага класа істотнымі асаблівасцямі ў спектрах.

пекці́ны

(ад гр. pektos = зацвярдзелы)

група поліцукрыдаў і блізкіх да іх па будове рэчываў, якія змяшчаюцца ва ўсіх раслінных арганізмах, галоўным чынам у пладах і караняплодах; выкарыстоўваецца ў кандытарскай вытворчасці.