Verbum

пета́рда

(фр. petard)

1) старадаўні разрыўны снарад у выглядзе металічнай пасудзіны, напоўненай порахам, які прымяняўся для ўзрыву мастоў і інш.;

2) сігнальны разрыўны снарад, які кладзецца на рэйкі, каб спыніць чыгуначны поезд у выпадку небяспекі;

3) папяровы снарад з парахавым зарадам, род феерверку ў піратэхніцы.

петра-

(гр. petro = камень)

першая састаўная частка складаных слоў, што абазначае «які адносіцца да каменя, да горных парод».

петрагене́зіс

(ад петра- + генезіс)

утварэнне і паходжанне горных парод.

петрагра́фія

(ад петра- + -графія)

раздзел геалогіі, які займаецца апісаннем горных парод.

петрало́гія

(ад петра- + -логія)

раздзел геалогіі, які вывучае мінералагічны і хімічны склад горных парод, іх структуру і заканамернасці ўтварэння.

петратэкто́ніка

(ад петра- + тэктоніка)

раздзел петралогіі, які вывучае структуры тэктанітаў.

петрафі́зіка

(ад петра- + фізіка)

раздзел петралогіі, які вывучае сувязь фізічных уласцівасцей горных парод з іх складам, структурай і гісторыяй фарміравання.

петрафі́ты

(ад петра- + -фіты)

тое, што і літафіты.

петрахі́мія

(ад петра- + хімія)

раздзел петралогіі, які вывучае размеркаванне хімічных элементаў у горных пародах і мінералах.

петро́гліфы

(ад петра- + гр. glyphe = разьба)

высечаныя ў старажытнасці на скалах малюнкі жывёл, гаспадарчых і ваенных сцэн.