пеку́лій

(лац. peculium = уласнасць, маёмасць)

маёмасць, якая выдзялялася галавой сям’і ў карыстанне яе членам у Стараж. Рыме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)