Verbum

га́ўбіца

(ням. Haubitze)

гармата для навеснай стральбы па закрытых цэлях (калібрам ад 100 мм і вышэй); параўн. марціра.

гаўдэа́мус

(лац. gaudeamus = радуймася)

назва сярэдневяковай студэнцкай песні на лацінскай мове.

гаўля́йтар

(ням. Gauleiter)

вярхоўны правіцель вобласці, акупіраванай нямецка-фашысцкімі захопнікамі.

гаўптва́хта

(ням. Hauptwache)

1) памяшканне для ўтрымання пад арыштам ваеннаслужачых;

2) каравульнае памяшканне ў крэпасці, горадзе (17—19 ст.).

гаўсто́рыі

(ад лац. haustor = які п’е, глытае)

1) клетачныя або тканкавыя ўтварэнні раслін, пры дапамозе якіх яны ўсмоктваюць пажыўныя рэчывы з акаляючага асяроддзя;

2) прысоскі, якімі расліна-паразіт прымацоўваецца да расліны-гаспадара і праз якія яна здабывае пажыўныя рэчывы.