Verbum

гара́ж

(фр. garage)

пабудова для стаянкі і рамонту аўтатранспарту.

гара́л

(н.-лац. goral)

парнакапытная жывёла сям. пустарогіх, пашыраная ў Гімалаях, Усх. Тыбеце, Паўд.-Усх. Кітаі, на Карэйскім паўвостраве і ў Усурыйскім краі; аб’ект палявання.

гара́нт

(фр. garant)

дзяржава, установа або асоба, якая дае гарантыю ў чым-н.; паручыцель.

гарантава́ць

(фр. garantir)

даваць гарантыю ў чым-н.; забяспечваць што-н.

гара́нтыя

(фр. garantie)

1) зарука, запэўненне ў чым-н.;

2) дакумент, які дае права бясплатна рамантаваць набытую рэч на працягу пэўнага тэрміну;

3) умова, якая забяспечвае поспех чаго-н. (напр. загартоўка арганізма — г. здароўя).

гараско́п

(гр. horoskopos = які назірае час)

табліца размяшчэння планет і зорак у пэўны момант часу, якая выкарыстоўваецца для прадказанняў лёсу чалавека.

гаратэлі́я

(ад гр. hora = час + telos = ажыццяўленне)

звычайны сярэдні тэмп эвалюцыі, уласцівы многім групам арганізмаў, напр. бруханогім малюскам (параўн. брадытэлія, тахітэлія).

гарба́р

(польск. garbarz, ад с.-в.-ням. gerwer)

той, хто займаецца апрацоўкай і вырабам шкур.

гарба́та

(польск. herbata, ад лац. herba = зелле + н.-лац. thea < кіт. tē = высушаныя лісты раслін сям. чайных)

тое, што і чай.

гарбу́з

(кр.-тат., тур. karpuz)

агародная расліна сям. гарбузовых з паўзучым сцяблом, пашыраная ў розных кліматычных зонах, а таксама буйны круглы або авальны плод гэтай расліны.