Verbum

габаі́ст

(ад габой)

музыкант, які іграе на габоі.

габардзі́н

(фр. gabardine)

гатунак шарсцяной тканіны для паліто і касцюмаў.

габары́т

(фр. gabarit)

знешнія абрысы прадмета, будынка, канструкцыі; памер, велічыня чаго-н. (напр. габарыты вагонаў, пакой малых габарытаў).

габеле́н

(фр. gobelin, ад Gobelin = уласнае імя)

1) насценны дыван ручной работы з вытканай на ім карцінай, узорам;

2) шчыльная абівачная дэкаратыўная тканіна.

габіён

(фр. gabion, ад іт. gabbione = вялікая клетка)

драцяная клетка, запоўненая камянямі або галькай, для ўмацавання берагоў рэк, аховы мастоў і г.д.

габі́т

(польск. habit, ад лац. habitus = выгляд)

манаская раса.

габі́тус га́бітус

(лац. habitus = выгляд)

вонкавы выгляд чалавека, жывёльнага або расліннага арганізма.

габо́й

(ням. Hoboe, ад фр. hautbois = высокае дрэва)

1) духавы язычковы музычны інструмент, па вышыні гуку сярэдні паміж кларнетам і флейтай;

2) арганны рэгістр язычковай групы.

га́бра

(іт. gabbro, ад Gabbro = назва горада ў Італіі)

магматычная горная парода цёмнага колеру, якая складаецца з плагіяклазу і піраксену, выкарыстоўваецца як будаўнічы і абліцовачны матэрыял.

габране́ма

(н.-лац. habronema)

гельмінт класа нематодаў; паразіт няпарнакапытных, узбуджальнік габранемозу.