Verbum

агра́ф

(фр. agrafe)

каштоўная спражка або засцежка на адзенні.

аграфі́зіка

(ад агра- + фізіка)

навука пра фізічныя ўласцівасці грунтоў, фізічныя метады даследавання знешніх умоў жыцця раслін і фізічныя працэсы іх жыццядзейнасці.

аграфітацэно́з

(ад агра- + фітацэноз)

згуртаванне раслін, штучна створанае чалавекам (напр. сад, лесанасаджэнне).

агра́фія

(ад а- + -графія)

страта здольнасці пісаць у сувязі з паражэннем пэўных аддзелаў кары галаўнога мозгу.

аграфо́н

(ад агра- + фонх)

стан глебы, які ўплывае на ўраджай сельскагаспадарчых культур.

аграхі́мія

(ад агра- + хімія)

навука пра хімічныя і біяхімічныя працэсы, якія працякаюць у глебе і раслінах, пра жыўленне раслін, выкарыстанне ўгнаенняў і хімічных сродкаў абароны раслін з мэтай атрымання высокіх устойлівых ураджаяў.

аграцэно́з

(ад агра- + -цэноз)

тое, што і аграбіяцэноз.

аграэкало́гія

(ад агра- + экалогія)

раздзел прыкладной экалогіі, які вывучае ўплыў фактараў асяроддзя на прадукцыйнасць культурных раслін.

агро́цыбе

(н.-лац. agrocybe)

шапкавы базідыяльны грыб сям. бальбітыевых, які расце на лясным подсціле, лугах, палях, у хмызняках; ядомы.

агру́мавы

(ад іт. agrume = цытрусавыя);

а. алей — алей, атрыманы з апельсінавых і лімонных скурак.