Verbum

сіені́т

(ад гр. Syene = старажытнагрэчаская назва егіпецкага горада Асуана)

крышталічная горная парода зярністай будовы, якая складаецца з палявых шпатаў і мінералаў; выкарыстоўваецца для абліцоўкі будынкаў.

сіені́т-парфі́р

(ад сіеніт + парфір)

субвулканічная або жыльная горная парода сіенітавай групы, якая складаецца пераважна з буйных крышталёў калій-натрыевых палявых шпатаў, амфіболу або манакліннага піраксену.

сіе́ста

(ісп. siesta)

пасляабедзенны адпачынак у Іспаніі, Італіі, краінах Лац. Амерыкі.

сіза́ль

(ісп. sisal, ад Sisal = назва мексіканскага порта)

грубае валакно, атрыманае з лісця агавы, якое выкарыстоўваецца для вырабу канатаў, сетак, шчотак і інш.

сізі́гіі

(гр. syzygia = з’яднанне, сувязь)

агульная назва дзвюх фаз Месяца — маладзіка і поўні, з якімі звязаны вялікія прылівы каля берагоў акіянаў і мораў, а таксама зацьменні Месяца і Сонца.

сікамо́р

(гр. sykomoros = смакоўніца)

дрэва сям. тутавых з цвёрдай драўнінай і ядомымі пладамі, якое расце пераважна ва Усх. Афрыцы.

сікаты́ў

(лац. siccativus = які высушвае)

рэчыва, якое паскарае высыханне алеяў, фарбаў і лакаў.

сікафа́нт

(гр. sykophantes)

прафесіянальны даносчык, паклёпнік, шантажыст у Стараж. Афінах.

сіко́з

(гр. sykosis)

гнойнае запаленне валасяных мяшочкаў у мужчын пераважна ў вобласці барады і вусоў.

сі́кхі

(санскр. sikch = вучань)

паслядоўнікі сікхізму.