Verbum

гастраэнтэро́лаг

(ад гастраэнтэралогія)

спецыяліст у галіне гастраэнтэралогіі.

гастраэнтэры́т

(ад гастра + энтэрыт)

запаленчае захворванне слізістай абалонкі страўніка і тонкіх кішак.

гастро́лі

(ням. Gastrolle, ад Gast = госць + Rolle = роля)

выступленне артыста або мастацкага калектыву (тэатра, ансамбля, аркестра, хору і інш.) у іншым горадзе, краіне.

га́струла

(лац. gastrula, ад гр. gaster, -tros = страўнік)

стадыя развіцця зародка мнагаклетачных жывёл і чалавека (наступная за бластулай), на якой зародак мае двухслойную сценку і гастрацэль з бластапорам.

гаструля́цыя

(ад гаструла)

працэс развіцця гаструлы.

гастры́н

(ад гр. gaster, -tros = страўнік)

гармон страўніка, які выпрацоўваецца ў слізістай абалонцы страўніка пад уздзеяннем хімічных і механічных раздражняльнікаў.

гастры́т

(н.-лац. gastritis, ад гр. gaster, -tros = страўнік)

запаленчае захворванне слізістай абалонкі страўніка (востры г., хранічны г.).

гастрэ́я

(лац. gastreum = пузаты, ад gaster, -tros = страўнік)

гіпатэтычная форма першасных мнагаклетачных, якая нагадвае гаструлу.

гастынгсі́т

(ад англ. Hastings = назва радовішча ў Канадзе)

мінерал, манаклінны кальцыевы амфібол сінявата-зялёнага або чорнага колеру са шкляным бляскам.

гастэраміцэ́ты

(н.-лац. gasteromycetes)

група базідыяльных грыбоў падкласа холабазідыяміцэтаў з замкнёнымі пладовымі целамі; пашыраны па ўсім зямным шары; пераважна сапратрофы, некаторыя — паразіты раслін.