Verbum

сімпо́зіум

(лац. symposium, ад гр. symposion = баляванне, банкет)

нарада па якім-н. навуковым пытанні, звычайна міжнародная.

сімптаматало́гія

(ад гр. symptoma, -atos = супадзенне, прыкмета + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае сімптомы захворванняў.

сімптама́тыка

(ад гр. symptoma, -atos = супадзенне, прыкмета)

1) сукупнасць сімптомаў, уласцівых якому-н. захворванню;

2) тое, што і сімптаматалогія.

сімптаматы́чны

(ад гр. symptoma, -atos = супадзенне, прыкмета)

які з’яўляецца сімптомам чаго-н.; паказальны ў якіх-н. адносінах;

с-ае лячэнне — лячэнне, накіраванае на ліквідацыю сімптомаў хваробы незалежна ад яе асноўнай прычыны.

сімпто́м

(гр. symptoma = супадзенне, прыкмета)

1) знешняе праяўленне чаго-н. (напр. сімптомы захворвання);

2) знешняя прымета якой-н. з’явы.

сімульта́нны

(фр. simultané = адначасовы, ад лац. simul = у адзін і той жа час);

с-ая дэкарацыя — тып афармлення спектакля ў сярэдневяковым тэатры, пры якім на сцэне па прамой лініі ўстанаўліваліся адначасова ўсе дэкарацыі, неабходныя па ходу дзеяння.

сімулява́ць

(лац. simulare)

наўмысна ствараць ілжывае ўяўленне аб наяўнасці чаго-н. (напр. с. хваробу).

сімуля́нт

(лац. simulans, -ntis)

чалавек, які прытвараецца, сімулюе што-н.

сімуля́цыя

(лац. simulatio = прытворства)

прытворства з мэтай увесці ў зман (напр. с. хваробы).

сімфаніза́цыя

(ад гр. symphonia = сугучча)

пералажэнне для сімфанічнага аркестра; распрацоўка ў стылі сімфанічных твораў.