Verbum

гапло́ід

(ад гр. haploos = адзіночны, просты + -оід)

арганізм, які мае ў клетках адзінарны (паменшаны ўдвая ў параўнанні з мацярынскім арганізмам) набор храмасом.

гапло́нт

(ад гр. haploos = адзіночны, просты + on = істота)

арганізм, у якога ўсе клеткі змяшчаюць гаплоідны набор храмасом, а дыплоідная толькі зігота.

гаптаглабі́н

(ад гр. hapto = прымацоўваю + лац. globus = шар)

складаны бялок сывараткі крыві чалавека.

гаптатрапі́зм

(ад гр. hapto = датыкаюся + трапізмы)

з’ява згінання расліннага органа ў адказ на раздражненне дотыкам (напр. раслін з павойным сцяблом).

гапты́чны

(гр. haptikos = датыкальны)

хапальны;

г-ыя рэакцыі — хапальныя рэакцыі, якія часцей за ўсё назіраюцца ў немаўлят.

гаптэ́ны

(ад гр. hapto = прымацоўваю)

рэчывы, якія не валодаюць антыгеннымі ўласцівасцямі і набываюць іх у злучэнні з бялкамі.

гара́ж

(фр. garage)

пабудова для стаянкі і рамонту аўтатранспарту.

гара́л

(н.-лац. goral)

парнакапытная жывёла сям. пустарогіх, пашыраная ў Гімалаях, Усх. Тыбеце, Паўд.-Усх. Кітаі, на Карэйскім паўвостраве і ў Усурыйскім краі; аб’ект палявання.

гара́нт

(фр. garant)

дзяржава, установа або асоба, якая дае гарантыю ў чым-н.; паручыцель.

гарантава́ць

(фр. garantir)

даваць гарантыю ў чым-н.; забяспечваць што-н.